بیت کوین (BTC) اولین ارز مبتنی بر رمزنگاری نامتقارن است که دنیایی از امکانات را باز کرده است. ایده این ارز دیجیتال از دیگر عناصر موجود و کمتر شناخته شده مانند هش کش ، BitGold یا DigiCash که در یک شبکه پرداخت همتا به همتا ( همتا به همتا یا P2P ) ترکیب شده اند، متولد شده است.

در واقع، خلق این شکل جدید و انقلابی پول به گونه‌ای است که خالق آن، ساتوشی ناکاموتو ، در مورد خلق آن چنین اظهار نظر کرده است:

من تعجب می کنم اگر ۱۰ سال دیگر به نوعی از ارز دیجیتال استفاده نکنیم، اکنون که راهی برای انجام آن می دانیم به ناچار تحت تاثیر شخص ثالث اعتماد از بین نمی رود.

–ساتوشی ناکاموتو، ۱۷ ژانویه ۲۰۰۹

پیشنهاد اولیه بیت کوین

ایجاد بیت کوین با ایده ای آغاز می شود که در پروژه DigiCash ، یک پروژه پول دیجیتال ایجاد شده توسط دیوید چاوم، تجسم یافته است . ساتوشی ناکاموتو از این پروژه به عنوان پایه ای برای شروع ایجاد بیت کوین استفاده کرد، اما برای انجام این کار، برخی از مشکلات باید در DigiCash اصلاح می شد. در میان این مشکلات، جدی‌ترین آنها، خرج مضاعف است . وقتی صحبت از دوبار خرج کردن می‌شود، در مورد امکان استفاده از همان مقدار توکن یا سکه دو بار صحبت می‌کنیم، بدون اینکه هیچ سابقه‌ای از اولین استفاده باقی بماند. این مشکلی بود که مدتها توسط Chaum مورد مطالعه قرار گرفت و ناکاموتو شروع به مطالعه و حل آن کرد، همه با یک هدف: ایجاد یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز.

با این حال، ناکاموتو برنامه ای برای حل این مشکل طراحی کرد. برنامه او استفاده از اثبات کار (PoW) همراه با یک سیستم اجماع غیرمتمرکز بود که به اطلاعات شبکه اجازه می‌دهد در بلوک‌ها بسته‌بندی شوند. این بلوک‌ها می‌توانند به طور منظم گهگاهی صادر شوند و با اطلاعات موجود در آنها، یک اثبات کار اعمال شود که یک هش منحصر به فرد برای آن بلوک ایجاد کند. این هش یک نشانگر خواهد بود که آن را خاص می کند و آن را از بقیه متمایز می کند. همچنین یک پیوند ناگسستنی برای ارتباط بلوک قبلی با بلوک بعدی در شبکه خواهد بود. با این ایده، فناوری بلاک چین آغاز شد.

در وهله اول، ایده ناکاموتو امکان استفاده از بیت کوین را در سوله های کوچک فراهم می کند. اما هدف گسترش آن تا جایی بود که به یک سیستم پرداخت عظیم و جهانی تبدیل شد.

می‌تواند از یک فضای باریک مانند امتیازهای پاداش، توکن‌های کمک مالی، ارز درون‌بازی یا پرداخت‌های خرد برای سایت‌های بزرگسالان شروع شود.

–ساتوشی ناکاموتو، ۱۷ ژانویه ۲۰۰۹.

تولد بیت کوین

کار ناکاموتو برای اولین بار در ۳۱ اکتبر ۲۰۰۸ در فهرست پستی رمزنگاری شده ذکر شد. در یک ایمیل، ساتوشی ناکاموتو ایده بیت کوین (BTC) را به عنوان یک ارز دیجیتال که توانایی جلوگیری از هزینه مضاعف با استفاده از شبکه همتا به همتا را دارد، تعریف کرد. علاوه بر این، هیچ نهاد بانک مرکزی یا احزاب مورد اعتمادی وجود نخواهد داشت، شرکت‌کنندگان می‌توانند شبه ناشناس باشند و بر اساس مدرک کار به سبک HashCash است. اثبات کار برای جلوگیری از هزینه مضاعف و ورود به بازار سکه های جدید استفاده می شود که به تدریج به عنوان جبران کار انجام شده منتشر می شود.

اما تنها در ۹ ژانویه ۲۰۰۹، اولین نسخه نرم افزار بیت کوین معرفی شد: نسخه ۰.۱.۰ . به گفته خود ناکاموتو، این یک نسخه با فرمت آلفا و کاملاً آزمایشی است، اما به هر آنچه ناکاموتو وعده داده بود عمل کرد: یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز و امن بدون خطر هزینه مضاعف.

در آن زمان یک انقلاب بی‌سابقه در جهان شروع شد، انقلابی که تا به امروز بازتاب عظیمی در تمام رسانه‌ها دارد.

اولین به روز رسانی نرم افزار بیت کوین

نسخه ۰.۱.۱ در ماه دسامبر منتشر شد و یک به روز رسانی ساده است که مشکلات ارتباطی گره ها را اصلاح می کند که پس از مدتی از شبکه ناپدید شد.

تکامل بیت کوین به راه خود ادامه داد، اما این بار با جامعه ای از توسعه دهندگان که به طور فزاینده ای به فناوری مذکور علاقه مند هستند. در اینجا افرادی مانند مارتی مالمی ، امیر تاکی و دیگران می آیند. به‌روزرسانی نسخه ۰.۲ بیت‌کوین، که در ۱۶ دسامبر ۲۰۰۹ منتشر شد، پیشرفت‌های مهمی را به نرم‌افزار اضافه کرد و از جمله به راه‌اندازی خودکار اجازه داد تا نرم‌افزار بتواند به طور خودکار در پس‌زمینه اجرا شود. علاوه بر این، یک کلاینت سازگار برای ویندوز راه اندازی شده و یک کلاینت برای لینوکس اضافه می شود. علاوه بر این، ناکاموتو برای این نرم افزار پشتیبانی چند پردازنده ای را برای تولید ارزهای جدید و پشتیبانی از پروکسی برای استفاده در شبکه پیاده سازی می کند.(منظور تور است)

اگرچه این یک به روز رسانی یا پیاده سازی نرم افزار نیست، ۱۷ می ۲۰۱۰ برای بیت کوین (BTC) بسیار مهم است، زیرا این تاریخی است که لازلو هاینک اولین پرداخت بیت کوین را برای یک کالا یا خدمات انجام داد. هاینک دو پیتزا از زنجیره محبوب آمریکایی Papa John’s خرید و برای آنها ۱۰۰۰۰ بیت کوین پرداخت کرد (در آن زمان ارزش آنها ۰.۰۰۳ دلار بود). از آن زمان، این تاریخ هر ساله به عنوان روز پیتزا بیت کوین گرامی داشته می شود.

توسعه بیت کوین را دنبال کنید

نسخه ۰.۳ در ژوئن ۲۰۱۰ منتشر شد و برخی از ویژگی‌های جدید مهم مانند فیلتر کردن تراکنش، شتاب محاسبه هش تا ۲۰ درصد، نمایشگر عملکرد قدرت استخراج و نسخه‌ای برای Mac OS X که توسط Laszlo Hayneck توسعه داده شده است را اجرا کرد.

اینها برجسته ترین به روز رسانی های روزهای اولیه هستند، اما تعداد بیشتری از آنها وجود داشته است. ما در حال حاضر در نسخه ۰.۱۶.۱ Bitcoin Core ، نرم افزار پایه بیت کوین هستیم.

ورود SegWit

در میان به‌روزرسانی‌های اصلی بیت‌کوین، موردی است که در ۲۴ آگوست ۲۰۱۷، زمانی که فعال‌سازی Segregated Witness، انجام شد . SegWit یک راه حل قدرتمند برای بیت کوین است و پیاده سازی کامل آن در نرم افزار Bitcoin Core در نسخه ۰.۱۶.۰ بوده است. با SegWit، بیت کوین به دنبال حل یک مشکل جدی چکش‌خواری تراکنش‌ها بود و در عین حال، پایه‌ای را برای ساخت فناوری‌هایی مانند شبکه لایتنینگ ارائه می‌کرد .

در حالی که این به روز رسانی توسط بسیاری در جامعه بیت کوین مورد انتقاد قرار گرفت و حتی منجر به هارد فورک شد که باعث پیدایش بیت کوین کش (BCH) شد، واضح است که نیاز آن برای تکامل تکنولوژیکی بیت کوین بسیار مهم بود.

با این حال، این امر مانع از تلاش جامعه ضد بیت کوین برای بی اعتبار کردن پروژه فناوری بلاک چین نشد و تعداد زیادی افسانه و FUD را منتشر کرد.

Taproot، یک پیشرفت جدید برای بیت کوین

یکی دیگر از پیشرفت های بزرگ بیت کوین را می توان در tap root مشاهده کرد که در ۱۲ ژوئن ۲۰۲۱ فعال شد. این بهبود در واقع اتحاد چندین فناوری است که به دنبال بهبود حریم خصوصی شبکه بیت کوین و توانایی آن برای پردازش قراردادهای هوشمند در داخل شماست. بلاک چین همه اینها به لطف ورود فناوری ها و پیاده سازی هایی مانند شرکت های رمزنگاری MAST و Schnorr است.

ایده این است که تراکنش‌های مرسوم و تراکنش‌های پیشرفته در بیت‌کوین از یکدیگر قابل تشخیص نیستند، بنابراین شخص ثالثی از شناسایی نوع تراکنش‌هایی که واقعاً هستند جلوگیری می‌کند. این امر با جلوگیری از افشای داده های مهم تراکنش های انجام شده، امنیت شبکه را بهبود می بخشد.

علاوه بر این، Taproot به شبکه بیت کوین اجازه می دهد تا ظرفیت چند امضایی خود را برای ایجاد قراردادهای هوشمند در سیستم خود گسترش دهد. این قابلیت بخشی از کار انجام شده توسط توسعه دهنده گرگ ماکسول است که پیشنهاد خود را در ژانویه ۲۰۱۸ ارائه کرد.

امنیت و استخراج بیت کوین

برای ارائه امنیت بیت کوین بر اساس الگوریتم رمزنگاری SHA-256 برای رمزگذاری اطلاعات (یا معاملات در این مورد) است. این اطلاعات با کار با پردازنده هایی به نام ماینینگ تایید می شود .

فرآیند استخراج بیت کوین به دنبال انجام یک سری محاسبات پیچیده ریاضی است که برای اعتبارسنجی تراکنش ها استفاده می شود. این محاسبات نیازمند قدرت محاسباتی عظیمی است که در طول زمان تکامل یافته است. در اصل، یک کامپیوتر ساده می تواند آنها را بدون مشکل انجام دهد، اما امروزه تجهیزات تخصصی برای این کار ضروری است. این به این دلیل است که دشواری استخراج بیت کوین از زمان پیدایش تا امروز به طور تصاعدی افزایش یافته است.

به دلیل پیچیدگی کار، ماینرها برای اعتبارسنجی و ایجاد هر بلوک پاداش دریافت می کنند. این بسته به میزان کار به شکل بیت کوین ارائه می شود.

صدور بیت کوین و واحد حساب جدید

یکی دیگر از ویژگی های بیت کوین انتشار آن است. حداکثر انتشار بیت کوین نمی تواند از ۲۱ میلیون بیت کوین (BTC) تجاوز کند . علاوه بر این، بیت کوین توانایی تقسیم به هشت رقم اعشار را دارد. به این ترتیب، یک واحد (۱ بیت کوین) را می توان به ۱۰۰.۰۰۰.۰۰۰ واحد کوچکتر تقسیم کرد. این واحدها ” ساتوشی ” نامیده می شوند که معادل ۰.۰۰۰۰۰۰۰۱ BTC است.

اما صدور سکه در بیت کوین توسط یک الگوریتم ظریف انجام می شود. اول از همه، هر بلوک در بیت کوین تقریباً هر ۱۰ دقیقه یک بار تولید می شود. یعنی هر ۱۰ دقیقه ماینرها باید یک سری تراکنش ها را وارد کنند، معمای رمزنگاری بلوک را حل کنند و آن را به شبکه منتقل کنند. ماینری که موفق به حل معما می شود، پاداشی دریافت می کند که اجازه می دهد سکه های جدیدی را به بازار معرفی کند.

در اصل، بیت کوین این کار را با نرخ ۵۰ بیت کوین در هر بلوک معتبر انجام می دهد، اما در حال حاضر این کار را با نرخ ۱۲.۵ بیت کوین در هر بلوک انجام می دهد. این به این دلیل است که پاداش در هر ۲۱۰۰۰۰ بلوک، به دلیل فرآیندی به نام نصف شدن، نصف می شود. وظیفه هالوینگ کنترل تورم بیت کوین و تبدیل آن به انتشار تورم زدایی است.

بیت کوین و مصرف انرژی

یکی از نکاتی که در حال حاضر بیشترین توجه را به بیت کوین جلب کرده است مربوط به مصرف انرژی آن است. مطمئناً این یک واقعیت است که Proof of Work (PoW) سیستمی است که مقادیر زیادی انرژی مصرف می کند، اما در نتیجه آنقدر امنیت به دست می آید که عملاً امکان هک کردن این سیستم وجود ندارد. به همین دلیل است که PoW پروتکل اجماع منتخب برای بیت کوین است و دلیل اصلی این است که احتمالاً تغییر نخواهد کرد مگر اینکه چیز بهتری باور شود.

آینده بیت کوین

بسته به اینکه از چه کسی بخواهید، به عنوان یک دارایی دیجیتال تعریف می شود، زیرا ما دارایی دیجیتالی داریم که می توانیم آن را در اختیار خود قرار دهیم. در عین حال، این پول دیجیتال نیز هست، زیرا به صورت فیزیکی وجود ندارد و به ما امکان می دهد کالا، خدمات و تسویه بدهی را انجام دهیم. در نهایت می توان آن را یک توکن نیز در نظر گرفت ، زیرا نشان دهنده ارزش پول واقعی است.

در نتیجه، باید در نظر داشته باشیم که ما در نسخه های اولیه این ابزار هستیم و مدت کوتاهی است که وجود داشته است، بنابراین هنوز در حال بررسی و آزمایش است. بزرگترین چالشی که بیت کوین با آن مواجه است مقیاس پذیری است. علاوه بر این، یک تراکنش واحد بیت‌کوین را می‌توان در ده‌ها محموله به ده‌ها آدرس مختلف انجام داد، در حال حاضر شبکه تنها از ۷ اعتبارسنجی تراکنش در ثانیه پشتیبانی می‌کند، که می‌تواند مشکل‌ساز باشد زیرا آلت‌کوین‌های دیگر حجم بیشتری از تراکنش‌ها را ارائه می‌دهند. چالش اصلی بیت کوین از زمان پیدایش دقیقاً این است: افزایش ظرفیت شبکه برای پشتیبانی از حجم بیشتری از تراکنش ها.

در میان راه حل های ارائه شده در نقشه راه بهبود بیت کوین (BTC) راه حلی به نام شبکه لایتنینگ ابداع شده است. این شامل یک درگاه پرداخت با پورسانت کم است و برای پرداخت های کمتر از ۱۰۰ دلار طراحی شده است. به دلیل اینکه در حال توسعه و آزمایش است، هنوز اجرا نشده است، اما انتظار می رود در آینده نزدیک به واقعیت تبدیل شود.